ΟΛΟΙ, ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΟΛΩΝ ;

Εν αρχή ήν το Ωραιόκαστρον, μετά η Φιλιππιάδα,ακολούθησαν η Αλεξάνδρεια της Ημαθίας και η Κως!

Μία μετά την άλλη,οι τοπικές κοινωνίες ξεσηκώνονται για να αποτρέψουν την υποβάθμιση των δημόσιων-κρατικών σχολείων,των παιδιών τους,με την βίαιη,χωρίς σχεδιασμό αποδοχή των παιδιών των προσφύγων για φοίτηση σε αυτά.

Επίσης να διαμαρτυρηθούν και για αυτό που όλοι υποπτεύονται,χωρίς να το προβάλλουν συνήθως, ότι επιχειρείται μέσω αυτής της ένταξης των παιδιών τους,η  παγίωση  της  μόνιμης παραμονής των προσφύγων σε αυτούς τους τόπους !

Είναι ανώφελο να προσποιούμαστε ότι πρόκειται για ελάχιστα μεμονωμένα επεισόδια και να τα αντιμετωπίζουμε με αποδοκιμασίες.χλευασμούς για ρατσισμό και ελάχιστα συγκεκαλυμμένες απειλές για διώξεις, για εκφοβισμό και αποτροπή γενίκευσής των.

Κανείς,σχεδόν,γονέας δεν θα ήθελε την υποβάθμιση του σχολείου των παιδιών του με την αποδοχή προσφυγόπουλων.

"Άνετοι" στις αποδοκιμασίες και στην κατακραυγή είναι μόνο όσοι δεν αντιμετωπίζουν άμεσα το πρόβλημα και θεωρούν ότι δεν τους αφορά...

Πρόκειται για κοινωνική υποκρισία...

Πέρα όμως από αυτήν την στάση των γονέων και των τοπικών κοινωνιών,σωστό θα ήταν,τα μικρά παιδιά των μεταναστών,στην βασική εκπαίδευσή τους να εντάσσονται σε ειδικά συσταθέντα εκπαιδευτικά ιδρύματα ή σχολικές τάξεις, με κατάλληλους εκπαιδευτικούς,πρόθυμους και όχι εχθρικά διακείμενους, για παροχή στοιχειώδους εκπαίδευσης,εκμάθηση της Ελληνικής γλώσσας και για σταδιακή ομαλή κοινωνική ένταξη.

Με σύγχρονη αξιολόγηση για την ικανότητα εκάστου παιδιού να συνεχίσει κανονικά στις βαθμίδες του εκπαιδευτικού μας συστήματος,μετά από ένα-δύο ή τρία χρόνια !

-Το ζήτημα δεν είναι μόνο κοινωνικό αλλά έχει και Εθνική διάσταση και δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται με εκατέρωθεν κραυγές,στιγματίζοντας ολόκληρες τοπικές κοινωνίες !!!

-Επίσης είναι ανώφελο να πιστεύουμε ότι στον κοινωνικό διάλογο, το μόνο επιχείρημα που χρειαζόμαστε είναι ένας κουβάς με μπογιά,για να περιλούσωμε τον "αντίπαλο" !

KON MAR

k-magazino

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ Ή ΣΥΝΕΝΟΧΗ ;

Πολύ το "ανεβάζουν" το θέμα του Κου Ανδρέα Γεωργίου και της ΕΛΣΤΑΤ οι “Κομισάριοι”,παρεμβαίνοντας με εντελώς άκομψο τρόπο σε μια δικαστική διαδικασία που ευρίσκεται σε εξέλιξη! Σε σημείο να δημιουργούνται ερωτηματικά μήπως πράγματι έχει πολύ βάθος η ιστορία αυτή και θέλει περισσότερο ψάξιμο...

-Δυσκολεύουν με αυτόν τον τρόπο και τον "κατάλληλο" χειρισμό του ζητήματος  από πλευράς Ελληνικής πολιτικής ηγεσίας και τον "ενταφιασμό του χωρίς νεκροψία" !!!

-Δέν το καταλαβαίνουν ή επιζητούν άλλοθι για σύγκρουση;

Ο Κος Ανδρέας Γεωργίου ασφαλώς δεν μπορεί να θεωρηθεί ως αποκλειστικός υπεύθυνος της κατάστασης σίγουρα όμως ήταν ένας από τους συν-πρωταγωνιστές της εποχής που με τις ενέργειές τους,συνειδητά κατά την προσωπική μου πάντα άποψη, επεδίωξαν και επέτυχαν τον αποκλεισμό της χώρας μας από τις αγορές του χρήματος και την αναχρηματοδότηση του χρέους της..Καθιστώντας με αυτόν τον τρόπο την προσφυγή της χώρας σε Διεθνείς μηχανισμούς, όπως το ΔΝΤ, μονόδρομο και παρουσιάζοντας την εφαρμογή πολιτικών υφέσεως και αποπληθωρισμού ως μοναδική επιλογή, αποκλειομένων άλλων πολιτικών, ηπιότερης προσαρμογής,κλπ.

Πιθανόν κάποιοι πρωταγωνιστές εκείνων των ημερών κινήθηκαν από ιδιοτέλεια, προς προσπορισμό προσωπικού οφέλους,κάποιοι από κομματική εμπάθεια,να ανταποδώσουν στά ίσα την "απογραφή Αλογοσκούφη", άλλοι ως υπάλληλοι διεθνών οργανισμών, και κάποιοι ίσως απο ιδεολογικές,Νεοφιλελεύθερες εμμονές-αγκυλώσεις.

Αλλά και αρκετοί συναίνεσαν ως φαίνεται υπό το κράτος πανικού και πιέσεων, ευρισκόμενοι σε σύγχυση από μια τεχνηέντως φιλοτεχνημένη εικόνα,και πιστοποιημένη απο “ειδικούς εμπειρογνώμονες του εξωτερικού” ως δήθεν αυθεντικής, μιας χώρας σε μεγάλο κίνδυνο,στο χείλος του γκρεμού και ότι έπρεπε επειγόντως να ληφθούν μέτρα.Οποιαδήποτε μέτρα,γιατί διαφορετικά θα αποκόπτονταν από τις γραμμές χρηματοδότησης,δηλ. από τις αγορές χρήματος. 

Στίς οποίες αγορές διαμηνύονταν από τα πιο υπεύθυνα κυβερνητικά χείλη της Ελλάδος,του Πρωθυπουργού,του Υπουργού Οικονομικών και του Διοικητού της Τράπεζας Ελλάδος οι διαβεβαιώσεις τους ότι η πραγματική κατάσταση της οικονομίας ήταν πολύ χειρότερη από ό,τι φαίνονταν και ότι δεν αντικατροπτίζονταν στους επίσημους Εθνικούς Λογαριασμούς,- οι οποίοι ήσαν άλλωστε σε καθεστώς αναθεώρησης!

Ήταν όμως πράγματι υπαρκτός ο κίνδυνος της απώλειας της εμπιστοσύνης των αγορών και πιθανός ο κίνδυνος αποκλεισμού της χώρας από τις διεθνείς αγορές χρήματος αυτήν την εποχή,στις αρχές του 2010;

-Ασφαλή απάντηση δεν μπορούμε να δώσουμε φυσικά, παραμένει όμως το ΓΕΓΟΝΟΣ ότι τον Φεβρουάριο του 2010 οι αγορές συνέχιζαν να μας εμπιστεύονται, παρ΄όλον ότι οι κυβερνώντες είχαν κάνει ό,τι ήταν δυνατόν να αποκόψουν την οικονομία της χώρας από κάθε δυνατότητα αναχρηματοδότησης του χρέους-πρόσβασης στις αγορές του χρήματος.

Υπήρχαν όμως δυνατότητες ενός εναλλακτικού χειρισμού με πιθανότητες επιτυχίας του θέματος αυτού;-Ιδού:

"....Μπροστά σε αυτή την κατάσταση, ο Οργανισμός Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους, ήλθε σε συμφωνία με πέντε σημαντικές τράπεζες, τις οποίες όρισε (έναντι αδρής προμήθειας) αναδόχους της έκδοσης 5ετών ομολόγων, που προγραμμάτισε για τις 25 Ιανουαρίου, υπό τον όρο να εγγυηθούν την αγορά ενός ελαχίστου ποσού ομολόγων από τη δημοπρασία, ύψους 500 έως 600 εκατ. ευρώ η κάθε μία. Με δεδομένο ότι το Δημόσιο ζητούσε 3 με 5 δις από τη δημοπρασία, η εγγύηση που έδιναν οι ανάδοχοι εξασφάλιζε ουσιαστικά την επιτυχία της δημοπρασίας, προτού αυτή ξεκινήσει.Η ίδια η παροχή εγγύησης από μεγάλες διεθνείς τράπεζες ήταν μια τέλεια ψήφος εμπιστοσύνης στο ότι δεν θα χρεοκοπούσε η οικονομία μας, που προκάλεσε μεγάλο αγοραστικό ενδιαφέρον και σε άλλους. Έτσι, από την αρχή της δημοπρασίας, και μέχρι τη λήξη της, το μεσημέρι της ίδιας ημέρας, τα ελληνικά ομόλογα είχαν γίνει ανάρπαστα. Σύνολο προσφορών: 25 δις! Σε μία ημέρα! Για μία μόνον δημοπρασία ομολόγων!... "(25-01-2010)

Αυτό βέβαια δεν απέκλειε την ανάγκη μιας ήπιας προσαρμογής!

Είναι φανερό από τα ανωτέρω πως οι “γκάου” υπεύθυνοι των Τραπεζών και διαχειριστές των ξένων χαρτοφυλακίων δεν κατανοούσαν το μήνυμα από την Αθήνα και τις αγωνιώδεις προσπάθειές των κυβερνώντων να τους αποτρέψουν από κάθε τοποθέτηση χρημάτων στην χώρα!-Είτε από ανεπάρκεια και έλλειψη εμπειρίας των πάνω σε θέματα αξιολόγησης οικονομικών μεγεθών ή από μανιοκαταθλιπτική αυτοκαταστροφική διάθεση, η απάντησή τους ήταν μη αναμενόμενη: ΚΑΙ υπερκάλυψαν το αιτούμενο ποσό,εις πενταπλούν μάλιστα,  ΚΑΙ το επιτόκιο δανεισμού κρατήθηκε χαμηλό,κάτι που απογοήτευσε ως φαίνεται πολλούς!!!

-¨Ηταν, πια φανερό ότι είχε έρθει η ώρα να επιστρατευθούν άλλα μέσα και οι κατάλληλοι άνθρωποι για αυτήν την “δουλειά”, με κύρος που τους προσέδιδε η σχέση τους με Διεθνείς οργανισμούς,όπως το ΔΝΤ.-Με την αφανή καθοδήγησή τους αρχικά και επειδή περιπλέκονταν η πολιτική κατάσταση στην Αθήνα,μετά την υπογραφή του Α΄μνημονίου, με την αυτοπρόσωπη παρουσία τους εδώ για άμεση επίβλεψη και για την επικύρωση όλων των γενομένων ως τότε(Αύγουστος 2010) ενεργειών.(:λαθροχειριών).

Όμως παραμένει πεποίθησή μου ότι την μεγαλύτερη ζημιά στην χώρα δεν την προκάλεσαν τόσο με τις ακατανόητες,λανθασμένες πολιτικές που άσκησαν για τις οποίες θα μπορούσαν να ισχυριστούν ότι ήταν αναγκασμένοι να εφαρμόσουν επειδή τις αντιλαμβάνονταν ως μονόδρομο, αλλά με την όλη στάση τους,τα λόγια τους(Δεν υπάρχει σάλιο....αισθάνομαι σαν καπετάνιος στον Τιτανικό,κλπ,κλπ), την ακατάπαυστη ηθικολογία τους,την δυσφήμηση της πατρίδας στα πέρατα της γής, πέρα από κάθε αυτο-έλεγχο, που δείχνουν πρόθεση και υλοποίηση προ-αποφασισθέντος σχεδίου. !!!-Εν γνώσει των συνεπειών και των επερχομένων δυσάρεστων αποτελεσμάτων όλων αυτών!  

Αρνούμενοι και σήμερα να προσέλθουν και να λογοδοτήσουν στα θεσμικά όργανα της Πολιτείας για τις ενέργειές τους, κρυπτόμενοι κάτω απο την ομπρέλα προστασίας ξένων επικυριάρχων, που τόσο στοργικά τους προσφέρεται αλλά και τόσο απαξιωτικά για την πατρίδα τους!--Στην Αυλή του Ξέρξη,λοιπόν...

Ανήκω σ΄αυτούς που πάντα φώναζαν ότι οι  πολιτικές  δεν κρίνονται στα εισαγγελικά γραφεία και στις δικαστικές αίθουσες και ότι δεν πρέπει να ποινικοποιούμε την πολιτική ζωή του τόπου. 

-Για αυτό και δεν με ικανοποιεί η κρίση τους εκ του αποτελέσματος και ελπίζω,παρά την ασπίδα προστασίας που ανυψώνουν πάνω τους διάφορα κέντρα εγχώρια και από το εξωτερικό, να διερευνηθεί σε βάθος αυτή η ιστορία,για την τεκμηρίωση κατηγορίας για την από πρόθεση,ή ενδεχόμενο δόλο   πρόκλησης μεγάλης βλάβης στην χώρα!!!

KON MAR
k-magazino

ΕΛΣΤΑΤ, Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ...

Τις τελευταίες ημέρες,ξεκίνησε εκ νέου η συζήτηση για την παραπομπή σε δίκη, του πρώην προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ ,Κου Ανδρέα Γεωργίου.Τον κύριον αυτόν, μεγάλο μέρος του λαού, τον θεωρεί συν-υπεύθυνο πρωταγωνιστή,για τον περίεργο πράγματι χειρισμό της οικονομίας που μας οδήγησε στην υπογραφή του πρώτου τουλάχιστον μνημονίου, με τις τόσο καταστροφικές επιπλοκές που επέφερε στην χώρα. Η οποία (οικονομία) πράγματι,να παραδεχθούμε, αντιμετώπιζε αυτήν την εποχή (2009-2010) κάποιες σημαντικές δημοσιονομικές ανισορροπίες.

 Αν και το γεγονός ικανοποιεί εν πολλοίς το θυμικό μας,πρέπει να έχουμε υπ΄όψιν ότι το πρόβλημα έχει πολλές παραμέτρους και κατά την άποψή μου δεν πρέπει να επικεντρωθεί στις ευθύνες ενός προσώπου.

-Κατά πρώτον, είναι ένα ζήτημα κατά πόσον κυβερνητικές πολιτικές που ασκήθηκαν πρέπει και μπορούν να αξιολογηθούν στις δικαστικές αίθουσες.-Και εν πάσι περιπτώσει πρέπει να τεκμηριωθεί δόλος (ιδιοτέλεια,σκοπιμότητα) και όχι κρίση εκ του αποτελέσματος!(Για την επιτυχία ή αποτυχία μιας πολιτικής,ακόμη και αν προκάλεσε ζημία ή βλάβη, μόνο πολιτική κρίση μπορούμε να εκφέρουμε)

-Δεύτερον, είναι αδιανόητο το γεγονός να επιδικάζονται ευθύνες σε εκτελεστικά όργανα στην χώρα μας και όχι στους πολιτικά προϊσταμένους.Αυτή η "φάμπρικα" να την πληρώνουν υπάλληλοι ή κατώτερα όργανα και να απαλλάσσονται των νομικών ευθυνών εκείνοι από τους  οποίους θα έπρεπε να αναζητηθούν.πρέπει να "φρενάρει".

-Τρίτον,η ανοχή και παραμονή στην θέση του Α.Γεωργίου,όχι μόνον από αυτούς που μας τον επέβαλλαν αλλά και διαδόχων κυβερνητικών σχημάτων,σχεδόν από ολόκληρο τον πολιτικό κόσμο, του προσδίδει το τεκμήριο της αθωότητας!-Αν η Κα Ζωή Γεωργαντά δεν αναδείκνυε το θέμα ως μείζον,σχεδόν μόνη της και με κινδύνους προσωπικούς, σήμερα θα ήταν στην κοινή συνείδηση,παμψηφεί  ΑΘΩΟΣ!-Όχι για μένα,φυσικά, αλλά αυτό είναι μάλλον ήσσονος σημασίας ζήτημα.Έχω γράψει αρκετά εναντίον του(ς), που μπορώ να χαρακτηρισθώ εμμονικός !!!

-Τέταρτον,αναρωτιέμαι,κατά πόσον μια καταδίκη του, σήμερα,δεν θα ενοχοποιούσε και όλους αυτούς τους συμμάχους από το εξωτερικό,που τον επιδοκίμαζαν,τον στήριζαν,μας τον επέβαλλαν αν όχι κινούσαν.Υποπτεύομαι ότι δεν θα γεννήσει τα φιλικότερα αισθήματα προς την χώρα μας... (πολλά αποσιωπητικά, εδώ).

Επί της ουσίας των πολιτικών επιλογών αυτής της εποχής τώρα:

Πέραν ίσως των ιδιαιτέρων συμφερόντων,ορισμένων εδώ, και κάποιων χωρών και οργανισμών στο εξωτερικό, αυτή η πολιτική είχε και ως αφετηρία μια άποψη που επικρατούσε στους κυρίαρχους οικονομικούς κύκλους και σε πολλούς πολιτικούς, όπως τον Γιώργο Θαλάσση (ή Παπανδρέου) και Γ. Παπακωνσταντίνου στα πρώτα χρόνια της κρίσης και σε πάρα πολλούς Πανεπιστημιακούς δασκάλους.

-Προέκριναν δηλ. πολιτικές λιτότητας για "εξυγίανση" της οικονομίας από άλλες λιγότερο επώδυνες , και υπήρχαν αρκετές τουλάχιστον ως την κυβέρνηση Παπαδήμου. Εκτιμώντας ότι η ύφεση θα επέφερε ριζική εξυγίανση και εξορθολογισμό της οικονομίας και θα έθετε θεμέλια για μακροχρόνια σταθερότητα από ό,τι μια χρηματοδότηση ή και διαγραφή-χάρισμα όλου ή μέρους του χρέους,που θα ανακούφιζε μέν από τα συμπτώματα αλλά δεν θα εξάλειφε τις αιτίες, σύμφωνα φυσικά με τις δοξασίες τους.
--Ο αποπληθωρισμός και η ύφεση δεν ήταν όπως φαίνεται επιγενόμενα δυσάρεστα αποτελέσματα , αλλά προ-επιλεγμένα μέσα οικονομικής πολιτικής.

-Και για να επιβληθεί αυτή η πολιτική χρειάσθηκαν και την βοήθεια εξωτερικών δυνάμεων των οποίων την επέμβαση προ(σ)κάλεσαν,δυσφημώντας την χώρα και την οικονομία της όσο μπορούσαν και "πειράζοντας" τους Εθνικούς λογαριασμούς!-Σκοπίμως και όχι από προσωπική ανεπάρκεια.!

-Τα έγραφα από το 2011 ήδη,όταν όλοι προσπαθούσαμε να ανιχνεύσουμε τα συμβαίνοντα γύρω μας και αναρωτιόμασταν έκπληκτοι γιατί εφαρμόζονται αλλοπρόσαλλες πολιτικές!

KON MAR

k-magazino

ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΣ ΚΑΙ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟΙ Ή ΑΠΛΑ ΕΠΙΤΗΔΕΙΟΙ;

"Όλοι θα ζήσουμε,όλοι θα ζήσουμε...και αυτοί με τα πολλά και μεις με τα λίγα..."

-Με αυτό το ωραίο παλιό τραγουδάκι (1973-Γιώργος Κοινούσης) προσπάθησα να φιλοσοφήσω και να παρηγορήσω τον εαυτό μου διαβάζοντας,επιφανειακά είναι η αλήθεια, τα "Πόθεν Έσχες" των πολιτικών πατέρων μας, του 2012 (εν έτει 2016).

Να ΄ναι καλά οι άνθρωποι,να τα χαίρονται, πάντα κάποιοι τα καταφέρνουν καλύτερα στην ζωή, σκέφτηκα,!

Ρίχνοντας όμως μια πιο προσεκτική ματιά σε μερικά από αυτά,και μάλιστα πολιτικών αρχηγών σήμερα,παρατήρησα ότι ενώ τα ΔΗΛΩΘΕΝΤΑ εισοδήματά των ανέρχονταν σε αρκετές δεκάδες χιλιάδων ευρώ, οι καταθέσεις των στις τράπεζες δεν ξεπερνούσαν το ύψος ενός μηνιαίου μισθού των.Σε σημείο που να γεννούν αισθήματα ενοχής σε όλους εμάς του μικροαστούς αλλά και προλετάριους που συχνά οι αποταμιεύσεις της ζωής μας τις ξεπερνούν.

-Σπάταλη ζωή,αυτοπεποίθηση για ασφαλές μέλλον,αδιαφορία για τις οικογένειές τους ή τα πρόσφεραν στην πατρίδα και στην κοινωνία;

-Και οι γυναίκες τους δεν τους έχουν χωρίσει ακόμη;

-Και αυτοί οι άνθρωποι έχουν αναλάβει να νοικοκυρέψουν την χώρα,προβάλλοντας τον εαυτό τους σαν πρότυπο;

-Ή μήπως,γιατί μου πέρασε και αυτή η πονηρή σκέψη από το μυαλό μου-πρέπει να το ομολογήσω,έχουν δηλωθεί,μόνον οι καταθέσεις τους εδώ στην Ελλάδα και δεν αναγράφονται αυτές στο εξωτερικό;-Μήπως αυτές,οι του εσωτερικού, έχουν την σημασία των καταθέσεων όψεως, δηλαδή,για τα τρέχοντα έξοδά τους μόνο...;

Αυτή είναι μια κατηγορία βουλευτών φυσικά, γιατί υπάρχει και η κατηγορία των συνετών, των"νοικοκυραίων",με την υπερσυσσώρευση ακινήτων και την νοοτροπία παλιού μπακάλη,που "επενδύει" μανιωδώς σε ακίνητα καταπολεμώντας την ανασφάλεια του, και φυσικά η κατηγορία των γόνων πολιτικών τζακιών και της ολιγαρχίας του τόπου.

Και κάθε χρόνο τα ίδια...

KON MAR
k-magazino

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ Η ΕΥΘΥΝΗ...

ΘΗΣΕΑΣ      photo:K-magazino

Και ενώ η κρίση συνεχίζεται αμείωτη και πολλά προβλήματα,παλαιά και νεο-εμφανιζόμενα απαιτούν λύσεις,ένας νέος κύκλος δημοσιευμάτων αυτές τις ημέρες ,αποκαλυπτικά σκανδάλων και διαπλοκής,μας επιβεβαίωσε κάτι  που όλοι υποπτευόμασταν:
- ότι στο πεδίο που εφάπτονται η πολιτική με την οικονομική εξουσία και την λεγόμενη τέταρτη εξουσία, των Μέσων Ενημέρωσης, μαίνεται ένας σκληρός εμφύλιος πόλεμος.Τα στιλέτα έχουν βγει από τις θήκες τους και ανεβο-κατεβαίνουν αλύπητα.Η "τράπουλα" ξαναμοιράζεται με συμμετοχή και νέων παιχτών;-Θα δούμε...

 Πάντως,σε αυτή την φάση είδαμε ανάμεσα στους συμπλεκομένους να πρωταγωνιστούν και δύο ιερά ονόματα,έναν από τον χώρο του τύπου και από την άλλη πλευρά τον ίδιο τον Πρωθυπουργό της χώρας.!
Και όλοι μαζί,να απευθύνονται προς εμάς,τον λαό, με πειστικότητα και επιχειρήματα ότι ο εκμηδενισμός και η εξάλειψη του αντιπάλου είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την παραπέρα ομαλή πορεία της Δημοκρατίας και του τόπου,ότι είναι αγώνας προς το κοινό συμφέρον.Συνεπικουρούμενοι και παρατάσσοντας στρατιές δημοσιογράφων μισθοφόρων,λειτουργών του τύπου και μαχητών της αλήθειας,εξοπλίζοντάς τους με σωρεία εγγράφων, αποκαλύψεων,εκμυστερεύσεων και με άλλα όπλα κατάλληλα για τους απαιτούμενους εκβιασμούς. 

Δεν μπορώ να κρίνω άν έχουν δίκιο και σε ποιο βαθμό σ΄αυτά που λένε,αυτό που συμπεραίνω είναι ότι πρόκειται για  ιδιαίτερα ευφυή άτομα και ικανά στην επικοινωνία και αυτό μου προκαλεί την επιφυλακτικότητα για το άν τα κίνητρά τους είναι κάποιες εμμονές ως προς την αλήθεια, εμπάθεια ή άλλες ταπεινότερες σκοπιμότητες.Γιατί όπως είναι φυσικό, ο καθένας θα ισχυρίζονταν ότι μοναδικό του κίνητρο είναι η αποκάλυψη της αλήθειας και η συνεισφορά στην εξυγίανση της δημόσιας ζωής,κλπ…Μιά ερώτηση μόνο θα ήθελα να  απευθύνω σε όλους αυτούς και  σε όσους υπηρετούν την λεγόμενη «αποκαλυπτική δημοσιογραφία»:-Πιστεύουν ότι συνέβαλλαν θετικά ώστε να ασκείται πλέον η πολιτική στην χώρα μας με όρους ηθικής;

-Λειτούργησε αυτό αποτρεπτικά;

-Πέραν από τις επιφυλάξεις μου ως προς αυτό,το θεωρητικά τουλάχιστον ζητούμενο,βλέπω τρεις τουλάχιστον αρνητικές επιπτώσεις:

1) Η χώρα δυσφημίστηκε όσο δεν παίρνει άλλο στα πέρατα του κόσμου,με ανυπολόγιστες δυσάρεστες συνέπειες,ως η ποιο διεφθαρμένη και αναξιόπιστη χώρα στον κόσμο.Έγινε βέβαια και η σχετική "διαφήμιση" ως προς αυτό και από ολόκληρη σχεδόν την πολιτική ηγεσία,πρώην υπουργούς και Πρωθυπουργούς.Δεν μας διαβάζουν όμως και μας ακούν μόνο μέσα στην χώρα, αλλά με μεγαλύτερη προσοχή στο εξωτερικό,οι ξένοι.από ό,τι φαίνεται...

Τον Τζοχατζόπουλο δεν τον πληρώσαμε άπαξ με τα εκατομμύρια που ιδιοποιήθηκε,αλλά τον θόρυβο αυτής της υπόθεσης πληρώνουμε και σήμερα ακόμη.Και μιλάμε για μια περίπτωση που είχε πέρας,με το όποιο πενιχρό όφελος για το Δημόσιο,οι περισσότερες εχάθησαν κάπου στην διαδρομή προς την εκκαθάριση! -Ίσως θα μας έρχονταν φθηνότερα σαν χώρα αν του τα χαρίζαμε, με τις ευχές μας μάλιστα για καλοφάγωτα¨!!!.

2)Καταστήσαμε την Δικαιοσύνη επιδιαιτητή της πολιτικής μας ζωής,την χώρα όλη ή τουλάχιστον όσους συμμετέχουν στην δημόσια ζωή οιονεί υπόδικους.Η χώρα ολόκληρη μια απέραντη δικαστική αίθουσα,Best sellers αναγνώσματα οι δικογραφίες  και στο βάθος η πύλη των φυλακών.Η χαρά των δικηγόρων και των κάθε λογής εκβιαστών! Καμιά πρωτοβουλία,καμία δραστηριότητα δεν μπορεί να αναληφθεί από κανέναν όταν πάνω από το κεφάλι του επικρέμεται η Δαμόκλειος σπάθη,η ρομφαία της δικαιοσύνης ή όπως αλλιώς θέλετε να την ονομάσουμε.Ο κάθε αξιωματούχος ξέρει πια ότι δεν θα λογοδοτήσει στα αρμόδια όργανα ή στον λαό που τον εξέλεξε,αλλά στον αρμόδιο εισαγγελέα,ανακριτή κλπ…

Προοπτική που δρα αποτρεπτικά και αποθαρρύνει την ανάμιξη στα κοινά σε άτομα σοβαρά και αξιόλογα και με διάθεση προσφοράς.Τρελλοί είναι να μπλέξουν,τώρα;Και  έτσι αφήνεται ελεύθερο το περιθώριο να αναδεικνύονται άτομα με περιορισμένες αναστολές και τυχοδιωκτικό χαρακτήρα και με κίνητρα ιδιοτελή.

Έτσι απενοχοποιείται και ο Λαός και μπορεί να κάνει τις επιλογές του με την γνωστή ανευθυνότητα και επιπολαιότητα.

3)Μήπως τουλάχιστον  ικανοποιήθηκε με αυτές τις αποκαλύψεις και το «ξεφωνητό», το λεγόμενο Κοινό περί Δικαίου αίσθημα και λειτούργησε διδακτικά;

Εντάξει,καταχραστές,διεφθαρμένοι υπάλληλοι και αξιωματούχοι και παλιάνθρωποι και προδότες υπήρχαν πάντα,αλλά τώρα στην χώρα μας αυτά τελείωσαν,ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο του-Μαχητές,αμύντορες της ηθικής και της διαφάνειας στον δημόσιο βίο επαγρυπνούν,περνούν από κόσκινο κάθε δικαιοπραξία,μελετούν χιλιάδες σελίδες δικογραφιών και νομικών κειμένων,με αφιλοκέρδεια και χωρίς υστεροβουλία και για το κοινό καλό φυσικά,λασπώνουν και λασπώνονται,εκτίθενται σε κινδύνους!-Το αποτέλεσμα;
-Η κοινή άποψη:Είδες που στά έλεγα,τίποτε δεν γίνεται,όλοι το ίδιο είναι,ποιος έχει το μέλι και δεν θα φάει,άστους να βγάλουν τα μάτια μόνοι τους,μια χούντα μας χρειάζεται,που΄σαι Παπαδόπουλε,κλπ,κλπ..

Δεν νομίζω να ακούγονται αυτά για πρώτη φορά,από εδώ και δεν νομίζω ότι διαμορφώνουν τις καλύτερες συνθήκες για να βγούμε από την κρίση.!

Ο δημοσιογράφος δεν υποκαθιστά τον αστυνομικό,τον δικαστικό ανακριτή ή άλλον εντεταλμένο από τη Πολιτεία αρμόδιο,αλλά προσπαθεί προβάλλοντας ανάλογα παραδείγματα να υποδεικνύει στους αναγνώστες ή ακροατές του, στους πολίτες της χώρας,την ανάγκη να κάνουν υπεύθυνες επιλογές ώστε να περιορίζονται όσο είναι δυνατόν αυτά τα εκφυλιστικά φαινόμενα!

Στις πολιτικές μας επιλογές λοιπόν να αναζητούμε τις ευθύνες και αυτές να μεμφόμαστε και όχι να αναζητούμε  σωτήρες.Γιατί πολλοί βέβαια,  αυτόκλητοι Ζορρό, θα προστρέξουν,αλλά έλα μετά εσύ να ανακαλύψεις τον λόγο της πρόθυμης  αυτο-θυσίας τους!

KON MAR

k-magazino

ΤΟ ΔΑΣΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ...

Αυτή η παρατεταμένη κρίση θα δοκιμάσει τις αντοχές όλων μας..Η δε αποτυχία στην διαχείρισή της,απευκταία,που όμως δεν μπορούμε να αποκλείσουμε, θα αφήσει σε όλους μας πικρία και η αναζήτηση ευθυνών εκνευρισμό και ένταση..

Η αλήθεια είναι ότι για τον σχηματισμό πλειοψηφικού ρεύματος εξουσίας συνασπίστηκαν άτομα και ομάδες από διάφορα κοινωνικά στρώματα,κυρίως μικροαστικά, επηρεασμένα από διάφορα ιδεολογικά ρεύματα αμφισβήτησης που διαμορφώθηκαν στα χρόνια της μεταπολίτευσης.Γεγονός που δυσκολεύει την διαχείριση της εξουσίας συντεταγμένα και αποτελεσματικά, σε συνθήκες όξυνσης των προβλημάτων.Εξ άλλου ο χώρος της (εντεύθεν) Αριστεράς είναι ο κατ΄εξοχήν χώρος της αμφισβήτησης και έχω διαβάσει συχνά από εδώ αξιοθαύμαστες κριτικές,σπανιότερα όμως προτάσεις ρεαλιστικές διαχείρισης της εξουσίας.

-Θα ωριμάσουμε όμως και θα αντιληφθούμε κάποτε ότι ο πραγματικός αντίπαλος τον οποίον πρέπει να αντιπαλέψουμε είναι τα προβλήματα και όχι "ο άλλος" που εκφέρει διαφοροποιημένη άποψη,πόσο μάλλον ο σύντροφος που ανησυχεί,δεν σιωπά και δεν προσποιείται τον ικανοποιημένο!

-Προβλήματα,που ευτυχώς για την χώρα μας, παρά τα όσα θρυλούμενα, είναι καθαρά οικονομικής φύσεως,προς το παρόν τουλάχιστον΄τα υπόλοιπα είναι παράγωγα της οικονομικής κρίσης κυρίως.Στην επίλυσή τους πρέπει να επικεντρώνουμε τις προσπάθειές μας και να μη ανοίγουμε συνεχώς νέα και άκαιρα μέτωπα αντιπαράθεσης όπως είδαμε χθες στην Βουλή στην συζήτηση για την αδειοδότηση των τηλεοπτικών σταθμών.

-Πολλά δε κυβερνητικά και κομματικά στελέχη θα πρέπει να καταβάλλουν προσπάθεια να αποβάλλουν την πρώιμη έπαρση και αλαζονεία και αδικαιολόγητη επιθετικότητα στον δημόσιο λόγο τους!-Άλλωστε η δικαίωση θα κριθεί για όλους από την επιτυχία ή μη της ασκούμενης πολιτικής συνολικά και όχι από την ένταση των προβαλλομένων επιχειρημάτων.!

KON MAR

ΕΝΟΣ ΛΕΠΤΟΥ ΣΙΓΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΚΕΨΗ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΛΠΗ!

-Αύριο βγάζουμε Πρόεδρο,θα πας να ψηφίσεις;-με ρωτάει κάποιος γνωστός μου.

-Δεν ανήκω σ’ αυτόν τον πολιτικό χώρο!

-Άρα,δεν σε αφορά το θέμα!

-Λάθος, μιλάμε για τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και πιθανό πρωθυπουργό μεθαύριο.Και όπως ξέρεις ο πρωθυπουργός είναι πρωθυπουργός όλων μας και όχι μόνο όσων τον εξέλεξαν!-Φυσικά με ενδιαφέρει και το παρακολουθώ το ζήτημα!

-Τότε, μιας και θα βλέπεις τα πράγματα πιο ψύχραιμα, σαν που είσαι λίγο πιο έξω,τι βλέπεις,ποιος  θα κερδίσει, ο Μεϊμαράκης ή ο Κυριάκος;

-Δεν ξέρω ειλικρινά, πιστεύω όμως ότι το ένστικτο αυτοσυντήρησης των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας θα τους οδηγήσει στο να επιλέξουν τον Μεϊμαράκη. Είναι πιο ενωτικός για την παράταξη και έχει την ανοχή τουλάχιστον,ή και αποδοχή, ενός κόσμου πέρα από τους ψηφοφόρους του κόμματος!-Δείχνει υπεύθυνος,μετριοπαθής και συνεργάσιμος και δεν φοβίζει κόσμο μέσα και έξω από το κόμμα  με ακραίες απόψεις .

-Ο Κυριάκος  όμως είναι ο μόνος που μπορεί να κερδίσει τον Τσίπρα!

-Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα είναι το εύκολο θύμα για τον Αλέξη Τσίπρα,και όχι μόνο, στιγματίζοντάς τον ως φορέα του Νεο-φιλελευθερισμού στην Ελλάδα, κάτι που αποστρέφονται και απεχθάνονται και οι μισοί τουλάχιστον ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας.Θα ξανακούσωμε φοβάμαι και αυτό το εμπνευσμένο σύνθημα "καλύτερα παπάκι, παρά τον Μητσοτάκη", διεγείροντας τα πιο φοβικά σύνδρομα στην Ελληνική κοινωνία!-Μόνο από αυτοκτονική προδιάθεση οι ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας θα τον αναδείξουν ως ηγέτη τους,Είναι πιθανόν κατάλληλος να ηγηθεί ενός μικρού,"καθαρού", αμιγούς ιδεολογικά φορέα ή κόμματος και όχι ενός πολυσυλλεκτικού κόμματος εξουσίας!

-Η πολυσυλλεκτικότητα έφαγε τη Ν.Δ. Η χώρα χρειάζεται επιτέλους μια αυθεντική φιλελεύθερη δεξιά! Δεν υπάρχει πλέον άλλη αποτελεσματική οικονομική πολιτική.

-Λυπάμαι, αλλά διαφωνούμε ακριβώς στην καρδιά του προβλήματος¨ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΉ ΠΟΛΙΤΙΚΉ ΠΟΥ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΘΕΊ

.-Κοιτάξτε, ο Νεο-φιλελευθεριμός,ή μονεταρισμός, είναι μια ολοκληρωμένη και σωστά δομημένη οικονομική θεωρία, όπως την ανέπτυξε ο Μίλτον Φρήντμαν και η σχολή του Σικάγου την δεκαετία του '70..Εκτιμώ όμως ότι ταιριάζει σε οικονομίες μεγάλων και ισχυρών χωρών που κυριαρχεί η πολύ μεγάλη και μεγάλη παραγωγική μονάδα και είναι πολύ ανεπτυγμένος ο δευτερογενής τομέας της οικονομίας(Βιομηχανία-μεταποίηση)

.Σε αυτές της οικονομίες πράγματι, η βελτίωση μερικών συντελεστών παραγωγής,όπως η μείωση του κόστους παραγωγής, (εργατικού κυρίως) και βελτίωση της χρηματοδότησης μπορεί να δώσει ώθηση στην ανταγωνιστικότητα και την εξωστρέφειά της(:να της προσδώσει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα).Η δε σταθεροποίηση και ενίσχυση του νομίσματος (:το σκληρό νόμισμα)  καθιστά φθηνότερους άλλους συντελεστές παραγωγής, εισαγόμενους,όπως πρώτες ύλες,πετρέλαιο,άλλες μορφές ενέργειας,κλπ.Την δε απώλεια αγοραστικής δύναμης και συνολικής ζήτησης που τυχόν  θα επιφέρει αυτή η πολιτική (ονομαστική μείωση μισθών και εισοδημάτων). θα αντισταθμίσει εδώ η συγκράτηση ή και μείωση των τιμών των καταναλωτικών αγαθών και οι αυξημένες χρηματικές εισροές από ξένες αγορές από την αύξηση των εξαγωγών που θα επιφέρει η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας.

Παράδειγμα η Γερμανία, όπου η ασκηθείσα από την δεκαετία του '90 περιοριστική πολιτική,είχε θετικά αποτελέσματα

-Και γιατί αυτή η πολιτική δεν μπορεί να αποδώσει τα ίδια και εδώ;

.-Γιατί αντίθετα, στις χώρες της καπιταλιστικής περιφέρειας,σαν την χώρα μας,όπου κυριαρχεί η μικρή
επιχείρηση ή και ο ατομικός παραγωγός ακόμη,την όλη πορεία της οικονομίας την προσδιορίζει κυρίως η συνολική ζήτηση.Δεν διαμορφώνει την αγορά η μικρή επιχείρηση αλλά προσαρμόζεται σε αυτήν.-Σε περιόδους υψηλής ζήτησης γεννάται,αναπτύσσεται και παράγει πλούτο και παρέχει απασχόληση και εισοδήματα η μικρομεσαία επιχείρηση, ,σε περιόδους ύφεσης συρρικνώνεται ή και "δραπετεύει" από την αγορά, δηλ. λουκέτα παντού.

-Συνέπεια αυτού, μείωση περαιτέρω της συνολικής ζήτησης,μείωση της απόδοσης φόρων και των Δημοσίων εσόδων λόγω της μείωσης της φορολογικής βάσης,υποτίμηση των αξιών κλπ,Γεννάται η ανάγκη αύξησης των φόρων ή και επιβολής νέων για την σταθεροποίηση των εσόδων, με αποτέλεσμα να μη μειώνεται το επίπεδο των τιμών, που θα αντιστάθμιζε την απώλεια εισοδήματος και αγοραστικής δύναμης , αφού επιβαρύνεται με πρόσθετα φορολογικά βάρη, και έτσι   διαιωνίζεται  ο φαύλος κύκλος της ύφεσης,.-Γι αυτό και οι επιβαλλόμενες περιοριστικές πολιτικές από υπερεθνικούς οργανισμούς,όπως το ΔΝΤ επιφέρουν συνήθως καταστροφικά, αντίθετα από τα επιδιωκόμενα, αποτελέσματα!

-Γι αυτό και δεν ενθουσιάζομαι από στόχους όπως πάταξη φοροδιαφυγής,κλπ,που έχουν συνήθως αποτέλεσμα την εμβάθυνση της κρίσης και όχι την έξοδο απ΄αυτήν

Είναι πολύ μεγάλο θέμα, με πολλές παραμέτρους,απαιτεί χώρο και χρόνο η ανάπτυξή του, αλλά πάντα να έχωμε υπ' όψιν μας ότι στα οικονομικά, όπως και στην ιατρική και αλλού, μια γενικώς επιτυχημένη συνταγή (θεραπεία)ς αν δεν εξατομικευτεί μπορεί να επιφέρει καταστροφικά και αντίθετα από τα αναμενόμενα αποτελέσματα!

-Δεν ξέρω φυσικά αν με αυτά έπεισα  τον συνομιλητή μου, ή και κάποιον άλλον που τυχόν τα διαβάσει όλα αυτά αλλά θέλω να πιστεύω ότι θα προβληματίσω έστω και έναν ψηφοφόρο μπροστά από την κάλπη!

KON MAR

k-magazino